Δοκιμάσαμε μερικές από τις εστιατορικές προτάσεις του ξενοδοχειακού συμπλέγματος της Μεσσηνίας και σας τις παρουσιάζουμε.
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στην Ελλάδα, που μοιάζουν απίθανα. Συνήθως είναι επιτεύγματα που ξεπερνούν τις δυνατότητες του τόπου και που σε κάνουν να αναρωτιέσαι για το πως τελικά πραγματοποιήθηκαν. Το Costa Navarino είναι ένα από αυτά. Το μεγαλόπνοο όραμα ενός Μεσσήνιου εφοπλιστή, του καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου, πήρε σάρκα και οστά με ασύλληπτο κόπο, σε μια συνεχιζόμενη επένδυση εκατοντάδων εκατομμυρίων, που έχει μετατρέψει τη δυτική Μεσσηνία σε τουριστικό πόλο πολύ υψηλού επιπέδου και παγκόσμιας εμβέλειας.
Σε κάθε άρτια τουριστική πρόταση, υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι σχετικά προβλέψιμα: Τα ακριβά στρώματα και τα πουπουλένια μαξιλάρια εξασφαλίζουν καλό και ξεκούραστο ύπνο στους επισκέπτες, ενώ οι πισίνες προσφέρουν χαλάρωση και ευεξία. Τα γήπεδα τένις και γκολφ παρέχουν δυνατότητες άθλησης, όπως και όλες οι υπόλοιπες αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες που έχουν σχεδιαστεί για την απόλυτη ικανοποίηση των επισκεπτών. Υπάρχει όμως ένας τομέας της εκάστοτε τουριστικής πρότασης, που απαιτεί ιδιαίτερη εξειδίκευση και προσοχή και που συνήθως πάσχει, αφού τα ξενοδοχεία δε διαθέτουν το know how που απαιτείται για να αριστεύσουν. Αυτός δεν είναι άλλος από την ξενοδοχειακή εστίαση.
Το Costa Navarino έχει σε μεγάλο βαθμό ξορκίσει αυτή την «κατάρα». Στο τιμόνι του συνόλου των πολυπληθών εστιατορικών προτάσεων του συμπλέγματος, βρίσκεται ένας Γάλλος chef με μεγάλη εμπειρία από αστεράτα εστιατόρια του εξωτερικού, αλλά και ένα ιδιαίτερο όραμα για τη γαστρονομική πρόταση του ομίλου. Ο Joris Larigaldie, σε μια σύντομη κουβέντα που είχαμε, μου εξήγησε ότι από την αρχή της ελληνικής του «περιπέτειας», άρχισε να γνωρίζει τον πραγματικό γαστρονομικό πλούτο της χώρας, αυτόν που βρίσκεται κρυμμένος πολύ βαθιά, κάτω από τον μουσακά, το σουβλάκι και το τζατζίκι. Εντυπωσιασμένος από όσα έχει συναντήσει στην έως τώρα αναζήτησή του στο ελληνικό γευστικό σύμπαν, έχει βαλθεί να εντάξει τον πραγματικό θησαυρό της χώρας στα μενού των εστιατορίων του Costa Navarino, είτε σαν πρώτες ύλες, είτε σαν ολοκληρωμένες συνταγές. Αυτό το στοίχημα, έχει σα στόχο να μετατρέψει τους ξένους πελάτες των εστιατορίων σε κοινωνούς της γνήσιας παράδοσης του τόπου στον οποίο βρίσκονται. Και από όσα δοκιμάσαμε, ο Larigaldie φαίνεται να το κερδίζει.
Barbouni
Το Barbouni είναι μια ανάλαφρη γευστική πρόταση, σε μια φανταστική τοποθεσία, πάνω στην αμμουδερή παραλία του The Romanos. Εδώ ο κόσμος έρχεται το μεσημέρι με το παρεό του, κατευθείαν από την παραλία, για να απολαύσει θαλασσινές γεύσεις, συνοδεία ενός παγωμένου λευκού κρασιού. Το menu, βασικά ελληνόστροφο, με προσθήκες στα απαραίτητα πλέον ωμά, από τα οποία ξεχωρίσαμε τον πολύ γευστικό Τόνο ταρτάρ με ταμπουλέ, κρέμα αβοκάντο και αρωματική ντομάτα. Ιδιαίτερα εμπνευσμένη και η παρουσίαση του κλασικού χταποδιού σχάρας, που εδώ προτείνεται με νερό ντομάτας, γάρο, σαλάτα μαυρομάτικων, καπνιστή μελιτζάνα και σως Ρομέσκο με αμύγδαλο. Ασφαλώς στο Barbouni βασιλεύει το φρέσκο ψάρι σχάρας, για το οποίο θα έπρεπε να μας γνωρίζουν στα πέρατα της γης, αφού αν ψηθεί σωστά (και είναι όντως φρέσκο και από ελληνική θάλασσα), μπορεί να κερδίσει το θρόνο του γευστικού βασιλείου, οποιουδήποτε συνειδητοποιημένου ψαροφάγου.
Armyra by Papaioannou
Η δεύτερη ψαροφαγική πρόταση του The Romanos, ανήκει στον αστερισμό των εστιατορίων του ομίλου Παπαιωάννου. Το εστιατόριο λειτουργεί μόνο το βράδυ κι έτσι οι επισκέπτες το αντιλαμβάνονται ως τη βραδινή τους έξοδο. Εδώ θα βρούμε γνώριμες εκτελέσεις από τα μενού των εστιατορίων της Αθήνας, με πρωταγωνιστή την καλή πρώτη ύλη και την τεχνική διαχείρισή της, που ακολουθεί το playbook του ομίλου. Ξεχωρίσαμε το πολύ καλό Καρπάτσιο στείρας με άνθη κενταυριάς, λάδι τσίλι και αυγά βασιλικής ρέγγας, το οποίο αναδείκνυε τη γευστικότητα του ολόφρεσκου ψαριού, με τη διακριτική συνοδεία των υπολοίπων υλικών. Το Ριζότο τριών σιτηρών, με ρύζι, σιτάρι και κριθάρι, αστακό, μπισκ αστακού και καραβίδας, βούτυρο, παρμεζάνα και λάδι τρούφας ήταν νόστιμο, με λίγο παραπάνω παρούσα την παρμεζάνα από όσο θα έπρεπε. Το πιάτο που έκλεψε την παράσταση όμως, ήταν η Ψαρομακαρονάδα με σφυρίδα, σε ζωμό σφυρίδας, αυγά αχινού και μύδια σε λεμονάτη σως. Εδώ το ιδανικά βρασμένο ζυμαρικό, γίνεται καμβάς πάνω στον οποίο ο σεφ ζωγραφίζει με το φρέσκο και σφριγηλό ψάρι σε απόλυτη ισορροπία με τα θαλασσινά και την οξύτητα του λεμονιού.
Flame
To Flame βρίσκεται στη βεράντα του The Dunes Course, του ενός από τα δύο Golf Clubs του Costa Navarino. Η τοποθεσία είναι μεγάλο ατού, καθώς βλέπει στα καταπράσινα γήπεδα golf, με φόντο το Μεσσηνιακό τοπίο, το γεμάτο ελιές και κυπαρίσσια. Εδώ, ο chef Κυριάκος Πλευρίτης δημιουργεί, κυρίως με φόντο το κρέας, οι δυνατότητές του όμως διακρίνονται σε όλα τα πιάτα που δοκιμάσαμε. Το Σεβίτσε των θαλασσινών με μαγιάτικο, γαρίδα Κοιλάδας, καβούρι, χταπόδι, dressing yuzu, μανταρίνι, μαγιονέζα φρέσκου κρεμμυδιού, κρέμα γλυκοπατάτας, φιστίκι Αιγίνης και χαλαπένιο, διέθετε εξαιρετικό γευστικό σύνολο, παρόλη την ατελείωτη λίστα των υλικών που συμμετέχουν. Ιδιαίτερο και τολμηρό, το Back Onyx beef carpaccio με βινεγκρέτ από καπνιστή πραλίνα μακαντέμια, μαγιονέζα καμένου κρεμμυδιού, γλυστρίδα, μυρώνια, πίκλα κρεμμύδι και λάδι καμμένου κρεμμυδιού, διέθετε μια ευχάριστα ρουστίκ αίσθηση που ξύπναγε παιδικές μνήμες. Το highlight και δείγμα της τέχνης του μάγειρα, το σιγομαγειρεμένο Αρνάκι με τραχανώτο με τυρί Μετσοβόνε, πουρέ καπνιστής μελιτζανοσαλάτας, πρόβειο γιαούρτι και αρνίσιο ζωμό, το οποίο διέθετε μοναδικό γευστικό βάθος στον τραχανά, με το κρέας να λιώνει, ωραία μελωμένο. Ιδιαίτερη μνεία στα ευφάνταστα και νόστιμα γλυκά της pastry chef Όλγας Αναστασίου.
Onuki
Η Ιαπωνική πινελιά στο The Westin Resort Costa Navarino, ακούει στο όνομα Onuki. Σε έναν υπέροχο χώρο, κάτω από τον έναστρο ουρανό και δίπλα στη θάλασσα, απλώνεται το Ιαπωνικό εστιατόριο που αποτελεί μία από τις πιο δημοφιλείς επιλογές των επισκεπτών του ξενοδοχειακού συμπλέγματος, λόγω του ευανάγνωστου της Ιαπωνικής κουζίνας, για τα διεθνή κοινά. Η κουζίνα του, δυτικοποιημένα Ιαπωνική, με επιλογές σε κλασικά ορεκτικά, σούπες, ωμά, rolls, αλλά και κρέας από Black Angus και ράτσες Wagyu. Εμείς ξεχωρίσαμε τα lamb chops Νέας Ζηλανδίας με spicy Korean miso, τα οποία ήταν σχεδόν άψογα σε ψήσιμο, υφή και γεύση. Ακραία απολαυστικό ήταν και το Wagyu A5, ένα κρέας που αν ψηθεί σωστά, μιλάει από μόνο του στα πιο carnivorous ένστικτά μας. Υψηλής γαστρονομικής στάθμης και το Nigiri O toro, από κοιλιά ελληνικού τόνου με πίκλα wasabi, το οποίο αποτελεί και μια υπενθύμιση για την αξία της τοπικής πρώτης ύλης σε απαιτητικές παρασκευές, όπως το sushi.
Parelia
Στο εντυπωσιακό beachfront του W Costa Navarino, βρίσκεται ένα εστιατόριο-θησαυρός. Δε θα χρησιμοποιούσα αυτόν τον χαρακτηρισμό, αν το Parelia δεν ήταν η επιτομή του τρόπου, με τον οποίο θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται η εστίαση στα ξενοδοχεία υψηλού επιπέδου. Το εστιατόριο στήθηκε με ξεκάθαρο στόχο να μυήσει τους διεθνείς επισκέπτες του στην αυθεντική εκδοχή της ποιοτικής ελληνικής γαστρονομίας, με έναν τρόπο ανεπιτήδευτα ειλικρινή. Οι προτάσεις του Parelia προέρχονται από τα βάθη της γευστικής παράδοσης του τόπου, εκτελεσμένες με μαεστρία και χωρίς ίχνος ξενοδοχειακής λογικής. Τα βλήτα, τα αντίδια, η ρεβυθάδα, το ταχίνι, ο ταραμάς, τα μυρώνια, το μανούρι, τα σκιουφιχτά και όλες οι υπόλοιπες, άγνωστες για τους τουρίστες πρώτες ύλες, συνθέτουν ένα γαστρονομικό σύμπαν – ύμνο στην αυθεντικότητα. Κι αν σε αυτό προσθέσουμε τις ιδιαίτερες ικανότητες του chef Δημήτρη Καράμπαμπα που επιμελείται το menu, τότε έχουμε μια πρόταση που τιμά τον τόπο και τον γαστρονομικό του πλούτο. Σε αυτά να προσθέσουμε και την πολύ ενδιαφέρουσα και ελληνοκεντρική λίστα κρασιού, τα γλυκά του κορυφαίου pastry chef Ευγένιου Βαρδακαστάνη, καθώς και το άψογο σέρβις. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε το Φρέσκο ψάρι (τσαούσι στην περίπτωσή μας) συνοδεία Ρεβυθάδας με ταχίνι, χούμους, λεμόνι και ξύσμα λάιμ, που ήταν εξαιρετικό από κάθε άποψη, καθώς και το Ντόνατ Μπακαλιάρου με σκορδαλιά γλυκοπατάτας, βραστά βλήτα με μυρωδικά, ταραμά και σκορδολούλουδο, πιάτο που γεμίζει την παλέτα με σύνθετα και συγκινητικά αρώματα. Στο Parelia, το όραμα του Larigaldie και της ομάδας του πραγματώνεται.
Piqantro
Το Piqantro αποτελεί μια ιδιαίτερη εστιατορική πρόταση για δύο κύριους λόγους. Ο πρώτος είναι η τοποθεσία του, στην κορυφή ενός λόφου, στον οποίο δεσπόζει το club house του Navarino Hills, του μεγαλύτερου golf course του ξενοδοχειακού συμπλέγματος. Από εκεί, μπορεί κανείς να θαυμάσει το μεγαλείο του Μεσσηνιακού τοπίου, αφού το μάτι φτάνει έως τον κόλπο της Γιάλοβας και έως την Πύλο, με φόντο το απέραντο γαλάζιο. Ο δεύτερος είναι η ιδιαίτερη γαστρονομική πρόταση του εστιατορίου, την κουζίνα του οποίου επιμελείται ο εξαιρετικός Δημήτρης Καράμπαμπας, και η οποία εστιάζει στην παράδοση της δυτικής Μεσογείου, με επίκεντρο την Ισπανία. Σχεδόν όλα τα πιάτα, διαθέτουν εμβληματικά υλικά της Ιβηρικής, σε ευφάνταστους και γευστικούς συνδυασμούς. Εδώ ξεχωρίσαμε το Ceviche λαυράκι για τη φρεσκάδα και τη νοστιμιά του, το απόλυτα ισορροπημένο Ταρτάρ από μοσχαρίσιο φιλέτο ωρίμανσης και το βαθιά γευστικό Τρυφερό αρνί με συμπυκνωμένο ζωμό με sherry PX. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο μαγικό μουσικό χαλί που επιμελείται ο dj, από το εντυπωσιακό booth του, που μοιάζει να αιωρείται πάνω από το γήπεδο golf.
