Η πρώτη μου επίσκεψη στο Classico ήταν τον πρώτο χειμώνα μετά την καραντίνα, σχεδόν τυχαία.
Τότε είχα εντυπωσιαστεί για την ποιότητα του φαγητού σε έναν χώρο που δεν είχα ακουστά μέχρι εκείνη την ημέρα. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η φήμη που συνοδεύει το Classico για την ποιότητά του αλλά και το μεγάλο διάστημα που είχα να το επισκεφτώ -με εξαίρεση ένα σύντομο πέρασμα από μια βραδιά food and wine pairing- με γέμισαν με προσμονή καθώς ανυπομονούσα να δω την εξέλιξή του. 
Φτάνοντας, εισέρχεσαι σε μια εξωτερική βεράντα με μοντέρνο διάκοσμο όπου κυριαρχούν τα γήινα χρώματα: μαύρα μαρμάρινα τραπέζια, σκουρόχρωμα καθίσματα και φωτισμοί led που αντανακλώνται πάνω σε όλες επιφάνειες, δημιουργώντας ένα ωραίο εστιατορικό σκηνικό. Προχωρώντας στο εσωτερικό, η διακόσμηση αλλάζει καθώς προορίζεται για τις πιο βαριές βραδιές του χειμώνα. Εδώ κυριαρχεί το ξύλο σε μια περισσότερο παραδοσιακού χαρακτήρα ατμόσφαιρα ενός ξύλινου σαλονιού με το μπαρ στα δεξιά και στο βάθος το γυάλινο wine room το οποίο ειλικρινά δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο. Εκεί ξεκουράζονται και ωριμάζουν πάνω από 570 ετικέτες από όλον τον Ελληνικό αλλά κ διεθνή αμπελώνα: από Pinot Noir από την Sonoma Coast μέχρι Grenache από Νότιο Αφρική. 
Η λίστα κρασιών αλλάζει κάθε μήνα, δίνοντας σου το πλεονέκτημα να επιλέξεις ανάμεσα σε δεκάδες κρασιά τα οποία σερβίρονται όλα σε ποτήρι. Στο τιμόνι του σέρβις αλλά και ο υπεύθυνος κατάρτισης της αξιόλογης αυτής λίστας, βρίσκεται ο συνιδιοκτήτης και sommelier Χρήστος Παπαδόπουλος ο οποίος πάντα χαμογελαστός και ανεπιτήδευτα ευγενής, κινείται διακριτικά στον χώρο, φροντίζοντας όλα να πηγαίνουν ρολόι. Παρόλο το νεαρό της ηλικίας του, διευθύνει το εστιατόριο με ωριμότητα και σύνεση, κρατώντας χαμηλούς τόνους. Όπως μας μετέφερε και ο ίδιος, την θέληση και τη δύναμη για να δημιουργήσει το δικό του εστιατόριο, τα άντλησε από τα ταξίδια του ανά τον κόσμο και τις διάφορες γεύσεις που δοκίμαζε σε αυτά. Έτσι θέλησε να δημιουργήσει τον δικό του χώρο, αφήνοντας το προσωπικό του στίγμα στο μωσαϊκό της γαστρονομικής ταυτότητας της πόλης.
Η κουζίνα του Classico είναι διεθνής με σαφή πρόθεση να ενσωματώσει κυρίως Γαλλικές και Ιταλικές συνταγές σε παραλλαγές από πιάτα της Ελληνικής κουζίνας. Δοκιμάσαμε αρκετά πιάτα στη μέση ωστόσο 4 πιάτα έμειναν χαραγμένα στη μνήμη μου τόσο για την γεύση όσο και την ποιότητά τους. Το ταρτάρ μυλοκόπι ψημένο όσο πρέπει, τραγανό και χυμώδες, όπου το πορτοκάλι είχε αντικαταστήσει το λεμόνι δίνοντας μια ωραία γλυκιά γεύση μαζί με την απαραίτητη οξύτητα, ήταν μόνο μια μικρή εισαγωγή του τι θα ακολουθούσε. Το επόμενο πιάτο που μας άρεσε ήταν τα φανταστικά χειροποίητα νιόκι με μανιτάρια, φρέσκια τρούφα και τριμμένο βολάκι Άνδρου, με τραγανή και λεπτή κρούστα και μαλακό εσωτερικό σε μια αριστοτεχνική εκτέλεση ενός αγαπημένου ιταλικού πιάτου με μια πινελιά ενός ελληνικού νησιώτικου τυριού. Σίγουρα ένας παραδοσιακός μουσακάς δεν προκαλεί θόρυβο με την εμφάνισή του, ωστόσο αυτός του Classico έρχεται στο πιάτο σου πρωτότυπα και κλέβει τις εντυπώσεις: μερικώς αποδομημένος και με το κρέας να μην είναι με την μορφή κιμά αλλά αντίθετα σε ψιλοκομμένα κομματάκια μοσχαρίσιου εκλεκτού κρέατος τα οποία έχουν ψηθεί εξαιρετικά. Η βελούδινη ελαφριά όσο πρέπει μπεσαμέλ του, η μελωμένη μελιτζάνα και η αφράτη -σαν αφρό- υφή του μας δίνουν ένα σύνολο πλούσιο μα συνάμα τόσο ισορροπημένο και γευστικό. 
Το φρικασέ με μυλοκόπι που έφτασε τελευταίο ήταν από τα καλύτερα πιάτα με ψάρι που έχω φάει το τελευταίο διάστημα. Το φιλέτο ψαριού ήταν άριστα μαγειρεμένο με 2 διαφορετικούς τρόπους, αρχικά στο τηγάνι για να καραμελώσει η πέτσα του και έπειτα στην κατσαρόλα για να πάρει τα αρώματα του φρικασέ, σερβιρισμένο πάνω σε μια κρεμώδη σούπα με τέλεια δεμένο αυγολέμονο. Ένα πιάτο έντονα αρωματικό με υπέροχες γεύσεις και ένταση. 
Το δίδυμο των σεφ, ο Θοδωρής Μητόγλου και ο Κωνσταντίνος Τσαβδαρίδης παρόλο το νεαρό της ηλικίας τους, εντυπωσιάζουν με την σειρά τους για την μεστότητα και την ποιότητα που βγάζουν στα πιάτα τους , δείχνοντας να αποτελούν ένα δυναμικό νεανικό δίδυμο του οποίου το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρό. 
Συμπερασματικά, το Classico κερδίζει τις εντυπώσεις από τη πρώτη στιγμή με τον περιβάλλοντα χώρο του, ωστόσο το δυνατό του χαρτί το οποίο το τοποθετεί στα ψηλότερα σκαλιά της γαστρονομίας της πόλης, είναι η κουζίνα του η οποία βασίζεται σε άριστες πρώτες ύλες και άρτιες εκτελέσεις πειραγμένων συνταγών. Είτε επιλέξεις να φας κρέας, είτε ψάρι, είτε ζυμαρικό, το κάθε πιάτο έχει την δική του γευστική ταυτότητα και δύσκολα θα σε αφήσει δυσαρεστημένο.
