Ένα ταξίδι αστραπή, πέρα από την πόλη, πάνω από τον Ατλαντικό, μέσα στην Αμερικανική κουλτούρα και απόλαυση.
Στο Austin, όχι του Τέξας αλλά της Θεσσαλονίκης, το grill μιλάει στη γλώσσα σου με έναν τρόπο που δε θα συναντήσεις αλλού.Σε εποχές δύσκολες για υπερατλαντικά ταξίδια, ο ρεαλισμός μπορεί να γίνει μέρος του ονείρου, αρκεί να βάλεις τις αισθήσεις σου να ταξιδέψουν πρώτη θέση.
Κι όπως σε όλα τα ταξίδια, έτσι και σε αυτό, υπάρχει ανυπομονησία, προσδοκίες, περιέργεια και όλα τα στερεότυπα, που κάθε τόπος έρχεται είτε να παγιώσει είτε να καταρρίψει αλλάζοντάς σε για πάντα έστω και λίγο. Σ΄ένα ταξίδι, βέβαια, δε λείπουν και τα απρόοπτα ευχάριστα και δυσάρεστα. Αυτά άλλωστε και ο τρόπος που τα βιώνουμε κάνουν τις εμπειρίες μας ξεχωριστές και αποτελούν ανεξάντλητη πηγή διηγήσεων, όταν μεταφέρουμε στιγμιότυπα της ζωής μας στον κόσμο.
Χωρίς βαλίτσες και με πολλή όρεξη μπήκα στο Austin Smokehouse BBQ στο κέντρο της πόλης. Η διακόσμησή του είναι λιτή, χωρίς φλύαρες λεπτομέρειες κι η μουσική, παρ΄ ότι ανήκει στην κατηγορία country, που στην κουλτούρα μας ακούγεται κάπως αδιάφορη, ήταν διακριτική. Όλη η ατμόσφαιρα αφήνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φαγητό.
Με μια ματιά στο μενού είναι ξεκάθαρο το πόσο προσεκτικά επέλεξε και συνδύασε κάθε πρώτη ύλη ο σεφ Θωμάς Δεληγιάννης, ο οποίος συνέθεσε το μενού. Με τον Στέργιο Μούρνο, ιδιοκτήτη, ήρθαν λίγους μήνες πριν, να φέρουν μια ανατρεπτική πρόταση στην κρεατοφαγία.
Για τον Στέργιο Μούρνο αυτό δεν είναι ένα νέο εγχείρημα, μιας και ήδη από το 2011 έκανε την αρχή του στην εστίαση με την ταβέρνα «Όπως Παλιά», στην Κουμαριά Ημαθίας, διαγράφοντας μέχρι και σήμερα μια εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία.
Ξεκινήσαμε με το chilli con carne, που θα το ήθελα περισσότερο chilly και σίγουρα πολύ λιγότερο salty. Το κρέας ήταν καλό καθώς και το cheddar από πάνω, με τελευταία πινελιά μια πληθωρική κουταλιά από ξινή κρέμα.
Συνεχίσαμε με το mac & cheese. Αυθεντική εκτέλεση με το κλασσικό μακαρονάκι και πλούσια, κρεμώδη υφή από τα τυριά.
H σαλάτα Austin, παρά τη σάλτσα που θα σε έβαζε σε δεύτερες σκέψεις, τελικά αποδείχτηκε καλή επιλογή μιας και το κρέας που περιείχε ήταν καλοψημένο και νόστιμο.
Για κυρίως, επιλέξαμε ένα brisket, για το οποίο φημίζεται το Austin Smokehouse BBQ. Ήταν ζουμερό και τρυφερό. Το εξαίρετο οπτικά και γευστικά σύνολο είχε μια παραφωνία μόνο. Η ξύλινη επιφάνεια, πάνω στην οποία έφτασε στο τραπέζι μας, είχε πολλές και βαθιές γρατσουνιές. Η δε πικάνια 300 γραμμαρίων ήταν σερβιρισμένη σε δύο ανόμοια τεμάχια που σίγουρα πριν δεν ήταν ένα. Έτσι, από τη μία πλευρά είχαμε ένα στεγνό και ίσως αδιάφορο κομμάτι και από την άλλη ένα υπέροχο και άκρως γευστικό. Η μεγάλη κηλίδα στο πλάι του ξύλου, ωστόσο, μαρτυρούσε ότι το κρέας μετά το ψήσιμο δεν ξεκουράστηκε μέχρι να φτάσει σε εμάς.
Το προσωπικό είχε αρκετά καλή γνώση του μενού, η εμφάνισή τους ήταν πολύ προσεγμένη, όμως καθ’ όλη τη διάρκεια βρίσκονταν συνωστισμένοι σε ένα σημείο κοιτώντας επίμονα έως αδιάκριτα και κουβεντιάζοντας.
Αν εξαιρέσει κανείς τις μικρές ατέλειες, σίγουρα το Austin Smokehouse BBQ είναι το meat point στο οποίο ευχαρίστως θα επέστρεφα.
