Ζεστό περιβάλλον χωρίς υπερβολές. Γευστική έκπληξη τα πιάτα με έντονη Ελληνική βάση και ευδιάκριτη την επίδραση της Ιαπωνικής κουζίνας. Ένας προορισμός που αξίζει την επίσκεψη
Στο μυαλό των «κυνηγών» γευστικών προτάσεων με ενδιαφέρον κυριαρχεί η άποψη ότι, όσον αφορά τα πέριξ της πλατείας Συντάγματος, το casual και το εύκολο περισσεύουν. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ισχύει. Η περίπτωση του Anthes, ωστόσο, αποτελεί μια ευχάριστη αντίφαση. Από τη μία, η casual και απλουστευμένη πρόταση που συναντά κανείς στα περισσότερα μαγαζιά της περιοχής λειτουργεί αποθαρρυντικά, εκτός αν θες απλώς να τσιμπήσεις κάτι μετά τα ψώνια στην Ερμού. Από την άλλη, η αναφορά στον γνωστό σεφ Ιπποκράτη Αναγνωστέλη σε συνδυασμό με την υπαρχηγό του, Κωνσταντίνα Παναγιωτοπούλου, σε βάζει σε σκέψεις και λες «θα πάω να δω». Και αυτό ακριβώς κάναμε.
Η πρώτη εντύπωση μπαίνοντας στο Anthes είναι η εικόνα ενός αστικού εστιατορίου που αποφεύγει τις διακοσμητικές υπερβολές και κρατά μια απλότητα η οποία το προικίζει με κομψότητα και το κάνει ιδιαίτερα ευχάριστο. Η αίθουσα του ισογείου είναι μεγάλη, οπτικά ευχάριστη και με κυρίαρχο διακοσμητικό στοιχείο το ξύλο. Την εικόνα συμπληρώνει μια προσεγμένη μπάρα που υποδηλώνει πως βρίσκεσαι σε ένα εστιατόριο που σέβεται την εποχή του και δεν αγνοεί τη δυναμική των κοκτέιλ στις μέρες μας. «Κερασάκι» αποτελεί και το μικρό αίθριο, το οποίο λειτουργεί ως μια πολύ ευχάριστη πινελιά.
Παρά τα θετικά του χώρου, η πραγματική έκπληξη για τον επισκέπτη έρχεται με την ανάγνωση του μενού. Με μια γρήγορη ματιά, η εικόνα που σχηματίζεται είναι «γαλανόλευκη» με κάποιες μικρές παρεκκλίσεις, στις οποίες αρχικά δεν δίνεις ιδιαίτερη σημασία. Η δεύτερη ανάγνωση, όμως, αποκαλύπτει ότι πρόκειται για μια γευστική πρόταση που παντρεύει την Ελληνική κουζίνα με έντονα στοιχεία της Ιαπωνικής. Αν και ο συνδυασμός αυτός, με τα δύο στοιχεία να είναι τόσο ξεκάθαρα και διακριτά, θεωρείται δύσκολος και απαιτεί τεχνικές γνώσεις και φυσικά ικανό μάγειρα, εδώ φαίνεται ότι όλα υπάρχουν και μάλιστα σε πληρότητα.
Ο Ιπποκράτης Αναγνωστέλης έχει δώσει εδώ και καιρό τις εξετάσεις του και η πορεία του δείχνει πως τις έχει περάσει με το παραπάνω. Από την άλλη, η Κωνσταντίνα Παναγιωτοπούλου, τόσο από την παρουσία της στη Μύκονο όσο και μέσα από όσα δοκιμάσαμε στην Αθήνα, φαίνεται επίσης να αποτελεί εγγύηση για το αποτέλεσμα.
Χωρίς να πλατειάσουμε σε περιγραφές, άλλωστε τα μενού αλλάζουν συχνά, θα αναφερθούμε μόνο σε τρία πιάτα με τελείως διαφορετικές συνθέσεις που αξίζει να δοκιμάσετε. Κατ’ αρχάς, μην παραλείψετε το πιο «ιαπωνικό» πιάτο του μενού: sashimi μαγιάτικου με ponzu ντομάτας. Τεχνικά άρτιο και ραφιναρισμένο. Ένα δεύτερο πιάτο που αναδεικνύει έντονα την ελληνικότητά του, ενώ ταυτόχρονα δέχεται ένα ξεκάθαρο άγγιγμα από τη Ιαπωνική κουζίνα, είναι ο μουσακάς με μελιτζάνα καραμελωμένη με miso. Τέλος, με ακόμη πιο έντονο ελληνικό χαρακτήρα, το αρνάκι με χόρτα ολοκληρώνει την εικόνα, επιτρέποντας να σχηματιστεί η τελική εντύπωση που εύκολα θα οδηγήσει τα βήματά σας στην οδό Σκούφου, στο Anthes.
