Ο Γλυκάνισος στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην Πυλαία, απέχει από το κέντρο της Θεσσαλονίκης περίπου 10 χλμ. Για τον επισκέπτη της πόλης που συχνά περιορίζεται στα στέκια και τα αξιοθέατα του κέντρου, αυτό ισοδυναμεί με ταξίδι σε αβέβαιο προορισμό. Στην περίπτωση του Γλυκάνισου όμως, αυτό δεν ισχύει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ταξίδι δεν οδηγεί απλά σε ένα χώρο. Οδηγεί σε ένα «αναγνωστήριο γεύσεων» που τιμά την ελληνική παράδοση και την προτείνει, άλλοτε στην κλασική της μορφή και άλλοτε με μικρά twist και σύγχρονες προσεγγίσεις.
Οι αδελφοί Σωτηρούδη έχουν δώσει πολλές εξετάσεις στο χώρο της εστίασης και έχουν πετύχει σε όλες. Ο Γλυκάνισος όμως παραμένει η ναυαρχίδα του μικρού εστιατορικού τους στόλου. Και αυτό είναι που μας ενδιαφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ο Γλυκάνισος, για κάποιους είναι μεζεδοπωλείο, για κάποιους άλλους είναι εστιατόριο. Κατά τη δική μας γνώμη, ανάλογα με τις επιλογές που θα κάνετε όταν βρεθούμε σε ένα από τα τραπέζια του, μπορεί να είναι ή το ένα ή το άλλο. Τα λέμε μετά λόγου γνώσεως, γιατί μας δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσουμε και τις δύο εκδοχές. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο χώρος που φιλοξενεί τον Γλυκάνισο έχει βασικά, αστικά χαρακτηριστικά σε χαμηλούς (τόσο-όσο) τόνους. Έχει όμως και πινελιές που παραπέμπουν σε μεζεδοπωλείο και έτσι γίνεται συμβατό με αυτό.
Το σύνθετο μενού που προτείνεται από το εστιατόριο στην κατηγορία «Μεζέ», μεταξύ άλλων αποτελείται και από τα εξής ενδιαφέροντα: πρωτότυπο μπέικον τόνου με σουσάμι, εξαιρετική πολίτικη λακέρδα, καπνιστό σκουμπρί στη σχάρα αλλά και ψάρι carpaccio ή tartare, στρείδια κλπ. Αν πάλι θέλετε να το δείτε σαν εστιατόριο, μπορείτε να παραγγείλετε ψάρι σε διάφορες εκδοχές, ζυμαρικά με θαλασσινό προσανατολισμό και να διανθίσετε το τραπέζι σας με κάποια από τα ορεκτικά.
Αλλά γιατί να μακρηγορούμε; Θα κάνετε μια μικρή διαδρομή οδικώς και θα αφήσετε στο Γλυκάνισο να σας προσφέρει ένα μεγάλο ταξίδι στον κόσμο των ελληνικών γεύσεων.
