Η Χαλκιδική συναντά την κουζίνα υψηλής ποιότητας σε ένα ζεστό και καλαίσθητο beach bar εστιατόριο
Η Χαλκιδική είναι ένας προορισμός ο οποίος κατά τους θερινούς μήνες μαγνητίζει τα βλέμματα και αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο. Η ανάγκη για αξιόπιστες επιλογές για φαγητό είναι απαραίτητη και έτσι στην ευρύτερη περιοχή μπορεί κανείς να βρει πολλές αξιόλογες προτάσεις. Έτσι λοιπόν, ήταν πριν περίπου μια δεκαετία που στον χορό άρχισαν να μπαίνουν και τα beach bar δειλά δειλά, τα οποία ενσωμάτωσαν εστιατόρια στις εγκαταστάσεις τους, δημιουργώντας μια νέα κατηγορία, αυτή των beach bar εστιατορίων.
Στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, μετά την Χανιώτη και μια ανάσα πριν το Πευκοχώρι, πάνω στη θάλασσα, συναντά κάποιος το Agistri Beach Bar. Ο επισκέπτης μπαίνοντας στο μαγαζί θα βρεθεί – με φόντο την καταγάλανη θάλασσα – μπροστά σε μια τεράστια σάλα η οποία μόνο κρύα δεν μπορεί να θεωρηθεί: πέτρα και ξύλο κυριαρχούν και δημιουργούν μια αίσθηση οικειότητας και ζεστασιάς.Τα μεγάλα ξύλινα τραπέζια και οι ροτόντες αλλά και η υπόλοιπη επίπλωση με γήινα χρώματα εναρμονίζονται με το περιβάλλον και διαμορφώνουν έναν καλαίσθητο και όμορφο χώρο που κερδίζει το βλέμμα του επισκέπτη.
Δεν γίνεται να μην προσέξεις και τις πετρόχτιστες ψησταριές στην είσοδο που θυμίζουν παραδοσιακή ταβέρνα, όπου από το απόγευμα ξεκινούν να ανάβουν μεγάλες φωτιές που ψήνουν καθημερινά ψωμί, λαχανικά και ως επί το πλείστον ψάρια τα οποία υπάρχουν στην μεγάλη γυάλινη βιτρίνα μπροστά.
Εδώ, ο patron chef Κωνσταντίνος Σλαμπάκης έχει δημιουργήσει ένα μενού με έντονη ροπή προς τον comfort χαρακτήρα, βασισμένο σχεδόν αποκλειστικά στο ψάρι. Διαχειρίζοντας άψογη πρώτη ύλη και φρέσκο ψάρι σερβίρει καθημερινά τον αφρό της θάλασσας είτε σε πολλές και διαφορετικές ωμές παρασκευές είτε συνδυάζοντας καραβίδες και όστρακα με χειροποίητα ζυμαρικά, είτε μεγάλα ψάρια ψητά στα κάρβουνα.
Το μενού είναι μαζεμένο με πέντε επιλογές σε σαλάτα από τις οποίες ξεχώρισα την Αγκίστρι που δεν είναι άλλο από μια παραλλαγή της αθηναϊκής και τα αρμυρίκια που τσιγαρίζονται στα κάρβουνα. Ακολουθούν τα θαλασσινά και φρούτα της θάλασσας εκ των οποίων ξεχώρισα τις φούσκες, την αχινοσαλάτα και την ζεστή ψαρόσουπα ενώ στα ορεκτικά μπορεί κάποιος – εν μέσω άλλων – να παραγγείλει κολοκυθοκεφτέδες με φρεσκοκομμένα αρωματικά βότανα, μους ταραμά, χειροποίητη τυροκαυτερή με πιπεριά στα κάρβουνα, χτένια ψητά με πουρέ σελινόριζας και λάδι μάραθου ή ακόμα και χταποδάκι με χόρτα στα κάρβουνα, κ.ά.
Στα κυρίως πιάτα δεσπόζει το αχνιστό ψάρι αγιορείτικο, το γιουβέτσι αστακού ή καραβίδας, ενώ μου κέντρισε το ενδιαφέρον η crabonara με ψίχα μπλε καβουριού και το ριζότο με κρέμα σελινόριζας και καρπάτσιο ψαριού. Κατά την διάρκεια των επισκέψεών μου στο Agistri, δοκίμασα ένα ωραίο προζυμένιο χειροποίητο ψωμί ψημένο στα κάρβουνα με την συνοδεία μιας αφράτης μους ταραμά. Η μους ήταν πολύ γεμάτη σε γεύση και ισορροπημένη σε ένταση και οξύτητα.
Ειδική μνεία θέλω να κάνω στην αθηναϊκή η οποία ήταν με χειροποίητη, ανάλαφρη μαγιονέζα, καρότο και αρακά, με καβούρι και ψίχα από ρίνα. Η μαγιονέζα δεν κάλυψε το ψάρι, δημιουργώντας έτσι ένα γευστικότατο σύνολο και η προσθήκη ελαιόλαδου από βασιλικό έδωσε έξτρα ένταση, αρωματικότητα και δροσιά στο πιάτο. Δοκίμασα τρεις πολύ καλοφτιαγμένες και διαφορετικές ωμές παρασκευές: αρχικά ένα σασίμι από μπαρμπούνι όπου σερβιρίστηκε με ελαιόλαδο, lime, ανθό αλατιού και μείγμα πιπεριών. Το lime ήταν τόσο όσο να μην καλυφθεί η τόσο επιθυμητή γλυκιά γεύση του μπαρμπουνιού ενώ το μείγμα τεσσάρων πιπεριών προσέθεσε μια ωραία ένταση.
Το carpaccio μεγάλου ελληνικού τόνου ο οποίος τεμαχίστηκε και φιλεταρίστηκε λίγη ώρα νωρίτερα, έφτασε στο τραπέζι με ελαιόλαδο, ανθό αλατιού, λεμόνι και lime όσο έπρεπε για να αναδειχθεί το πληθωρικό και μεστό κρέας του που ήταν τόσο νόστιμο. Εξαιρετικό βρήκα και το σασίμι συναγρίδας με αχινούς όπου «μίλησε» το φρέσκο πελαγίσιο ψάρι ενώ η χαρακτηριστική γεύση του ιωδίου του αχινού απογείωσε το πιάτο. Και στα τρία πιάτα μου άρεσε η απλότητά τους, η απουσία περιττών υλικών και η ποιότητα της πρώτης ύλης.
Η crabonara είναι ουσιαστικά ένα χειροποίητο spaghetti με αυγό και μελάνι σουπιάς με λίγο τσίλι, ψιλοκομμένο μαϊντανό, άνηθο και σχοινόπρασο, μαζί με ψίχα μπλε καβουριού. Το ζυμαρικό με το καβούρι ανακατεύεται και σερβίρεται μπροστά σου από το ευγενικό σέρβις. Στο τραπέζι έφτασε βρασμένο al dente ενώ ο άνηθος και το σχοινόπρασο έδωσαν ωραία αρώματα και γεύση στο εξαιρετικό αυτό πιάτο το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα με ζυμαρικό και ψάρι που έχω δοκιμάσει φέτος. Πολύ ωραίο πιάτο και το ριζότο με κρέμα σελινόριζας, το οποίο σερβίρεται «σκεπασμένο» από καρπάτσιο συναγρίδας στο οποίο δεν μπαίνει λεμόνι παρά μόνο ανθός αλατιού. Το κρέας του ψαριού «ψήνεται» ουσιαστικά ελάχιστα από την θερμότητα αλλά τόσο ώστε να μην χάσει την γυαλάδα και την τραγανή γεύση του. Ένα ωραίο πάντρεμα, με την βελούδινη και καλά δεμένη κρέμα σελινόριζας που δροσίζεται από το αλατισμένο ψάρι που ισορροπεί την γεύση.
Συμπερασματικά, το Αgistri είναι μια πολύ καλή επιλογή για φαγητό μετά το μπάνιο στη θάλασσα, είτε το βράδυ συνοδείας μουσικής από DJ. Πάνω στο κύμα, σερβίρει φρέσκο ψάρι και πολύ νόστιμα πιάτα, με έμφαση στην εξαιρετική πρώτη ύλη. Μου άρεσε πολύ το στήσιμο του μαγαζιού το οποίο παραπέμπει σε ελληνικό καλοκαίρι καθώς και το μενού το οποίο περιλαμβάνει γνωστά ελληνικά αγαπημένα πιάτα αλλά δανείζεται και κάποια από την διεθνή κουζίνα.
Η δε παρουσία τέλος του chef Κωνσταντίνου Σλαμπάκη τον οποίον παρακολουθώ χρόνια, αποτελεί εγγύηση ποιότητας και συνέπειας στη κουζίνα. Από μένα είναι ναι.
