Στην οδό Σκούφου – στο επονομαζόμενο «Soho» της Αθήνας – άνοιξε ένα νέο restaurant-bar με σύγχρονη αισθητική, που απλώνεται σε δύο επίπεδα και αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αφίξεις της σαιζόν!
Πολλά εστιατόρια της πόλης φέρουν τον τίτλο bar-restaurant, αλλά δεν είναι καθόλου πολλά, αυτά που μπορούν να μας προσφέρουν μια ολοκληρωμένη έξοδο, εστιάζοντας τόσο στο φαγητό όσο και στο ποτό! Θεωρώ ότι το «Anthes» μπορεί να καλύψει όλα τα γούστα, αγκαλιάζοντας με την ίδια θέρμη και την κουζίνα και τη μπάρα, αφού φεύγοντας από το εστιατόριο κάποιος, είναι πλήρης.
Ξεκινώντας από τον χώρο του εστιατορίου, αυτός εκτείνεται σε δύο επίπεδα, στο πρώτο όπου συναντάς το bar και μπροστά του τραπέζια, καθώς κι ένα συντηρητή κρασιών, ενώ κατεβαίνοντας τα σκαλιά, πέφτεις πάνω στην ανοιχτή κουζίνα και στο βάθος ένα μικρό αίθριο καθώς και ένα κελάρι που μετρά πάνω από 60 ετικέτες και συνεχώς εμπλουτίζεται.
Θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε με κάποιο από τα γαστρονομικά cocktails (υπάρχει λίστα που την επιμέλειά της έχει ο Θάνος Τσεκούρας από το Bank Jobs). Δοκίμασα ένα strawberry negroni, γιατί είμαι fan του negroni, αλλά εκτίμησα ιδιαίτερα και το Wonderlust με βάση το gin σε συνδυασμό με ροδάκινο, berries, hibiscus και ένα τραγανό μανιτάρι για topping, με έντονα γήινα αρώματα και γεμάτη γεύση! Το δοκίμασα πρώτα σκέτο και μετά αφού είχα γευτεί το μανιτάρι και η κάθε γουλιά ήταν μοναδική. Δεν έχανε όμως σε γεύση – ούτε σε εμφάνιση – το Green Flash με ρούμι, μπανάνα, φουντούκι, pandan και καραμέλα.
Ο αναγνωρισμένος chef Ιπποκράτης Αναγνωστέλλης υπογράφει το μενού και μοιράζει τον χρόνο του – αυτό το καλοκαίρι – μεταξύ του Anthes και του Crios στην Πάρο, όπου επιμελείται του μενού. Στο πλευρό του στην κουζίνα, η head chef Κωνσταντίνα Παναγιωτοπούλου, που δουλεύει χρόνια κοντά του και πράγματι ξεχωρίζεις το ταλέντο της, δοκιμάζοντας τα πιάτα του μενού.
Το νέο καλοκαιρινό μενού – το δοκιμάσαμε πριν καν τυπωθεί ο κατάλογος – πατά σε ελληνικά στοιχεία και διανθίζεται με ιαπωνικά υλικά, ενώ ο chef χρησιμοποιεί γαλλικές τεχνικές. Άρα μπορούμε να μιλάμε για μια fusion κουζίνα που μπορεί να προσελκύσει τόσο τον τουρίστα όσο και τον Έλληνα και αυτό είναι κάτι που ταιριάζει απόλυτα με το σημείο που βρίσκεται το εστιατόριο. Το μενού είναι σύμφωνο με τη φιλοσοφία του Ιπποκράτη Αναγνωστέλλη και, απ’ ότι μου είπε ο ίδιος, στον νέο κατάλογο θα βρούμε signature dishes από την πορεία του μέσα σε μια 10ετία στις κουζίνες των εστιατορίων (βλέπε Kensho – Ψαρού – Μύκονος, Zurbaran Κολωνάκι, Crios Πάρος).
Το δείπνο μας ξεκίνησε με ζεστή αφράτη λαδένια και αέρινη μους καπνιστού ταραμά με πράσο μαγειρεμένο σε ελαιόλαδο και μια τυροκαυτερή που ήταν σκέτος «αφρός» με λούζα Μυκόνου (ο chef έχει ρίζες από το νησί)! Η ιδανική εισαγωγή για τη συνέχεια που μας επιφύλασε εκπλήξεις!
Πρώτο πιάτο, ένα raw dish – απ’ αυτά που αγαπάει ο chef – το λαβράκι ceviche με ακτινίδιο και jalapeno. Για μένα πολύ ισορροπημένο με σωστή οξύτητα. Αλλά από την ίδια κατηγορία, αξίζει να δοκιμάσετε και το beef tartare σε τεμπούρα φύλλο sisho.
Πολύ καλή στη συνέχεια, η gyoza με γαρίδα σε ζωμό οστρακοειδών, τομάτα και φέτα.
Η «πρασόπιτα» – αντί για φύλλο όπως είναι η παραδοσιακή – έχει τραγανά φύλλα πατάτας και κρέμα από παλαιωμένο αρσενικό Νάξου.
Ο «δικός τους μουσακάς» είναι μια καραμελωμένη μελιτζάνα με μαδημένο μοσχάρι που λιώνει στο στόμα και μπεσαμέλ κατσικίσιου τυριού.
Ένα νέο πιάτο που πιστεύω θα αγαπηθεί, είναι τα linguini σε ζωμό εσπεριδοειδών με φιλέτο μπαρμπουνιού στον ατμό.
Από κρεατικά δοκιμάσαμε το αρνίσιο μπούτι με ψητά χόρτα και σάλτσα μάραθου πάνω σε κρέμα από παλαιωμένο αρσενικό Νάξου. Νόστιμο, αλλά αρκετά λιπαρό και βαρύ για καλοκαίρι.
Το επιδόρπιο αρκετά δροσερό, μια κρέμα από γιαούρτι, passion fruit, μαριναρισμένο ανανά και παγωτό mango.
Οι νύχτες του καλοκαιριού στην πόλη μπορεί να πάρουν μια εξωτική γεύση με τις σωστές επιλογές για έξοδο.
