Η αγαπημένη μουσικός και τραγουδίστρια μιλάει στο FLAG για την καριέρα της κι όχι μόνο.
Την Idra Kayne την ξεχώρισα πρώτη φορά στην «Ταράτσα του Φοίβου», όπου η φωνή της και όλη της η performance σε έκανε να φύγεις από την βραδιά κι αμέσως να την αναζητήσεις. Αργότερα την συνάντησα στα «Φτηνά Τσιγάρα» στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου όπου για μία ακόμα φορά ξεδίπλωνε τα πολλαπλά ταλέντα της τόσο στην υποκριτική όσο και στην κίνηση και το τραγούδι.
Λίγο πριν φύγει για περιοδεία και διακοπές μιλήσαμε για την καριέρα της, τα μέρη που αγαπά και όσα ετοιμάζει από τη νέα σεζόν.
Σε τι φάση σε πετυχαίνω; Έτοιμη για διακοπές ή για συναυλίες;
Idra Kayne: Με πετυχαίνεις σε μια πολύ καλή φάση! Ετοιμάζομαι για εμφανίσεις εκτός Αθηνών όλο τον Αύγουστο… Κέρκυρα, Χαλκιδική, Λάρισα, Αίγινα, Άνδρο. Οπότε ας πούμε πως θα συνδυάσω δουλειά με διακοπές και καλά.
Τι θα ακούσει κανείς αν έρθει σε κάποιο live;
Θα ακούσει σίγουρα κομμάτια από την προσωπική μου δισκογραφία αλλά και πολλά κομμάτια καλλιτεχνών που αγαπώ πολύ, που σημαίνουν κάτι για μένα και σίγουρα έχω ζηλέψει πάρα πολύ! (γέλια)
Συνήθως εσένα ποιο είναι το ρεπερτόριο που θες να τραγουδάς; Γιατί η φωνή σου έχει τεράστια γκάμα δυνατοτήτων.
Αν και έχω χαρακτηριστεί soul funk queen στο παρελθόν, θεωρώ ότι είμαι ένα pop κορίτσι με μεγάλη αδυναμία στη δεκαετία του ’90 και κυρίως την παγκόσμια pop, r’n’b και hip hop σκηνή.
Πώς ήταν για σένα η σεζόν που κλείνει; Έκανες πολλά πράγματα φέτος.
Η σεζόν που κλείνει ήταν ανέλπιστα καλή. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων. Αν και μουσικά από άποψη lιve εμφανίσεων, ήταν αρκετά στάσιμη λόγω πανδημίας, ήταν εξαιρετικά δραστήρια στο θεατρικό κομμάτι. Ξεκίνησα με «Λεωφορείον ο Πόθος» στο Εθνικό Θέατρο στην αρχή της σεζόν και συνέχισα με τα «Φτηνά Τσιγάρα» στη Λυρική Σκηνή. Πραγματική ευλογία.
Η υποκριτική πώς προέκυψε; Ήρθε για να μείνει;
Η υποκριτική ήταν όνειρό μου από πολύ μικρή ηλικία για να είμαι ειλικρινής, αλλά δεν το κυνήγησα ουσιαστικά ποτέ. Μπήκε στη ζωή μου εντελώς συμπτωματικά το 2011 κι από τότε δεν έφυγε ποτέ. Μιούζικαλ, παιδικό θέατρο και τελευταία και πολύ δειλά τηλεόραση και κινηματογράφος.
Σε έχω απολαύσει πολλές βραδιές στην Ταράτσα του Φοίβου. Θέλω να μου πεις τι κρατάς από τη συναναστροφή σου με τον Φοίβο Δεληβοριά κι αν θα σε δούμε στα «Νούμερα» στην ΕΡΤ.
Νομίζω η Ταράτσα του Φοίβου ήταν η πιο ευτυχής συνεργασία που είχα ποτέ. Τον Φοίβο τον θαύμαζα καλλιτεχνικά από πάντα και όταν τον γνώρισα και είδα από πρώτο χέρι πώς δουλεύει, τι άνθρωπος είναι, πόσο δοτικός είναι με όλους τους συνεργάτες του, τον λάτρεψα πραγματικά. Να πω για την υπόλοιπη ομάδα της Ταράτσας; Μόνο απεριόριστο θαυμασμό και αγάπη έχω για όλους ανεξαιρέτως. Τώρα για τα Νούμερα στην ΕΡΤ, ποιος ξέρει; (γέλια)
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία μεγάλη συζήτηση για τον χώρο της ραπ. Από τη μία ξύλο στα Mad Awards μεταξύ τράπερς, κι από την άλλη ένα γήπεδο γεμάτο κόσμο για τον ΛΕΞ που κάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Πώς βλέπεις εσύ αυτόν τον χώρο και την στροφή της νεολαίας σε αυτό το είδος;
Εγώ και την τραπ και τη ραπ σαν είδος τη γουστάρω. Δε γουστάρω τους σάπιους στίχους γενικότερα σε οποιοδήποτε είδος μουσικής. Οτιδήποτε αναπαράγει σεξισμό, ρατσισμό, βία, ένα lifestyle που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δε με αφορά. Δεν έχει να κάνει με τη μουσική αυτή καθαυτή, αλλά με τις περσόνες. Ζούμε ξεκάθαρα σε πολύ βίαιη εποχή και είναι λίγο αστείο θεωρώ να μας εκπλήσσουν σκηνικά όπως αυτό της βραδιάς των βραβείων. Το βλέπαμε να’ρχεται. Από την άλλη διανύουμε μια εποχή αλλαγών και εξέλιξης της κοινωνίας οπότε είναι λογικό να βλέπουμε φαινόμενα όπως τη συναυλία του ΛΕΞ. Σαν τίμια boomer θα πω ότι όλο αυτό μου θυμίζει εποχές διαμάχης σκυλάδων-έντεχνων και θα πάω παρακάτω.
Με αφορμή το #metoo, ενώ στον χώρο του θεάτρου έχουμε ακούσει αρκετές καταγγελίες, στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο. Που πιστεύεις ότι οφείλεται;
Νομίζω ότι είναι απλά θέμα χρόνου να αρχίσουν και στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας αντίστοιχες καταγγελίες. Ας μη γελιόμαστε, παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις συμβαίνουν καθημερινά σε όλους τους χώρους. Καταλαβαίνω όμως γιατί ακόμα πολλά θύματα σιωπούν. Ας δώσουμε λίγο χρόνο και χώρο.
Εσύ στο χώρο της μουσικής έχεις βιώσει διακρίσεις ως γυναίκα και ως Αφροελληνίδα;
Φυσικά! Ως γυναίκα, θα ξέρεις κι εσύ, δέχομαι διακρίσεις καθημερινά από την ημέρα που γεννήθηκα. Το ότι είμαι Αφροελληνίδα ίσως να έχει λειτουργήσει υπέρ μου κάποιες φορές στο κομμάτι της μουσικής αποκλειστικά, αλλά και πάλι έχω βιώσει διακρίσεις. Στην καθημερινότητα είναι μια άλλη ιστορία.
Όταν δεν δουλεύεις είσαι περισσότερο του μέσα ή του έξω;
Έχω υπάρξει πάρα πολύ του έξω για πολλά χρόνια. Τώρα πια, ομολογώ ότι είμαι του μέσα.
Θέλω να μου πεις αγαπημένη σειρά, αγαπημένο μέρος για φαγητό και αγαπημένο ποτό.
Αγαπημένη σειρά το «The Office« και «Τα φιλαράκια», αγαπημένο μέρος για φαγητό το «Άστερ» στα Πετράλωνα και αγαπημένο ποτό για πάντα το τζιν.
Εκτός από τα δικά σου, είχες χρόνο τώρα να πηγαίνεις σε live άλλων; Ήρθαν πολλά μεγάλα ονόματα φέτος και περιμένουμε κι άλλους από Σεπτέμβρη.
Το να πηγαίνω σε live είναι η μεγαλύτερη απόλαυση. Από μεγάλα ονόματα που ήρθαν φέτος, κατάφερα και είδα Bonobo, Desmond Child, Jorja Smith, Arrested Development, Pink Martini, Jinjer, Sepultura, Slipknot. Καλά τα έχω πάει!
Τι ετοιμάζεις για τη νέα σεζόν;
Από τον Οκτώβριο θα πρωταγωνιστώ στην παράσταση «Ραπουνζέλ χωρίς παραμύθι» στην παιδική σκηνή του θεάτρου Κάππα, σε σκηνοθεσία Ηλία Καρελλά. Από 5 Δεκεμβρίου θα ανέβουν και πάλι τα «Φτηνά Τσιγάρα» στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής, ενώ από Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσω επιτέλους νέα μουσική. Έρχονται και live εμφανίσεις, οπότε προβλέπεται πολύ δημιουργική σεζόν και ανυπομονώ!
Περισσότερα για την ίδια, εδώ. www.instagram.com/idrakayne/
